بزرگترین آفت ایمان چیست ؟!
تنگ چشمی و بخل از صفات مذموم در آموزه های اسلام است که پرهیز از آن مورد توصیه بوده چراکه آثار سوئی را به همراه دارد.
از امام حسن (ع) در مورد معنای بخل و تنگ چشمی پرسیدند، حضرت (ع) فرمودند: «بخل آن است که انسان آنچه را انفاق و خرج می‌کند از دست رفته و بیهوده بپندارد و آنچه را که نگه می‌دارد، مایه شرف و بزرگی بداند.»
پیامبر خدا (ص) می فرمایند: «از تنگ چشمى بپرهیزید؛ زیرا پیشینیان شما به سبب همین تنگ چشمى نابود شدند. تنگ چشمى آنها را به دروغ وا مى داشت و آنها هم دروغ مى گفتند. به ظلم و حق کشى وا مى داشت، آنها حق کشى مى کردند، به بریدن پیوندهاى خویشاوندى دستور مى داد، پیوند خویشاوندى را مى بریدند.»
همچنین، از ایشان روایت است که فرمودند: «هیچ چیز مانند تنگ چشمى، ایمان را از بین نمى برد.» سپس فرمودند: «این تنگ چشمى را حرکتى است چون حرکت مورچه و شعبه هایى است همانند شعبه هاى شرک.»
امام صادق (ع) در نکوهش تنگ چشمی می فرمایند: «تنگ چشمى بالاتر و بدتر از بخل است؛ زیرا بخیل نسبت به آنچه خود دارد بخل مى ورزد، اما تنگ چشم هم به مال مردم و هم به مال خودش بخل مى ورزد، تا جایى که هر چه دست مردم مى بیند آرزو مى کند که به حلال یا حرام از آن او باشد؛ از آنچه خدا روزیش کرده نه سیر مى شود و نه سودى بر مى گیرد.»
امیرمومنان علی (ع) در پاسخ به این سؤال که تنگ چشم ترین مردم کیست، فرمودند: «کسى که مال را به ناروا به دست آورد و نابجا خرجش کند.»
همان حضرت (ع) می فرمایند: «بخیل در دنیا دچار مذمت و نکوهش و در آخرت گرفتار عذاب و سرزنش می‌شود.»
امام رضا (ع) فرمودند: «از بخل برحذر باشید چرا که بخل آفتی است که در هیچ انسان آزاده و مؤمنی نمی باشد، همانا بخل خلاف ایمان است.»
بخل و تنگ چشمی در برخی از انسان های به حدی است که حتی در سلام کردن به دیگران نیز کوتاهی می کنند؛ رسول خدا (ص) در این باره فرموده اند: «بخیل ترین مردم کسی است که در سلام کردن بخل ورزد.»
منابع:
بحارالانوار
غررالحکم